Vlaggenceremonie
Vandaag zijn we op de school om 8 uur voor de vlaggenceremonie. Als de ceremonie begint staan alle kinderen die er al waren in meerdere rijtjes van jong naar oud. Dat waren alleen de Oromische kinderen, omdat vandaag de Amhaarse studenten ‘s middags les hebben. De ene dag beginnen de Oromische kinderen vroeg en de Amhaarse kinderen later, de volgende dag is dit weer omgedraaid. Ze zijn het Ethiopische volkslied aan het zingen als de Ethiopische vlag omhoog gaat. Daarna gaat de Oromische vlag omhoog, wanneer ze het Oromische volkslied aan het zingen zijn.
In de Ethiopische klas
De klas springt overeind als de docent binnenkomt. Na een ochtendgroet en een seintje van de leraar gaat iedereen weer zitten. Op deze school zijn alle lessen in de ochtend in het Oromees en alle middaglessen in het Amhaars, waardoor de kinderen op verschillende tijden naar school gaan. Tijdens de lessen van 40 minuten is iedereen heel stil en niemand gaat van zijn plek. Een van de dingen die opvielen was dat de hele klas begint te klappen wanneer iemand antwoord geeft op de vragen van de leraar. Een ander leuk verschil is dat hier in Jimma de docenten van klas wisselen in plaats van de leerlingen. Iets waar ik wel bang voor was, was dat de taal een grote barrière zou zijn. Tijdens de Oromische biologieles bleek dit echter niet nodig. In het Oromees kun je namenlijk veel gelijkenissen vinden met andere talen. Zo gaat het bijvoorbeeld nu over ‘Fotosintessi’ waarbij ‘oksijinii’ wordt gemaakt. Het was dus heel leuk om te ontdekken dat je heel makkelijk andere talen kunt begrijpen, als je je er maar voor openstelt.
Een andere mooie herinnering, is de les Engels van het derde uur. Dit uur kwam de leraar niet opdagen, waardoor de les dus eigenlijk niet doorging. Waar wij Nederlandse leerlingen dan na 10 minuten het lokaal uit stormen, bleven deze leerlingen keurig aan hun tafeltjes zitten. Na een tijdje besloten we dus om een spelletje te gaan spelen met de mensen aan onze tafel. Iedereen werd natuurlijk heel nieuwsgierig, maar bleven zelfs toen op hun plek zitten. Daarom zijn we uiteindelijk opgesplitst in meerdere groepjes om met het spel aan leerlingen te leren. Toen uiteindelijk de bel ging, was iedereen nog lang niet uitgespeeld.
De school
De school bestaat uit meerdere gebouwtjes van ongeveer vier klaslokalen. In totaal zijn het ongeveer zo’n 15 lokalen. Op het schoolplein staan best veel bomen aan de zijkant. Er is een heel gekleurd gebouw met blauw en geel waar wij de Life Skills workshops volgen. In een ander klaslokaal hangen allemaal posters die de kinderen zelf hebben gemaakt. Er zijn drie andere gebouwen die zijn gewoon van steen. Een van de gebouwen is speciaal voor de directie en de leraren en leraressen. Er is bijvoorbeeld een ruimte waar de docenten normaal eten, maar wij mogen daar deze week ook zitten. In alle gebouwen zitten ramen die open kunnen of het gebouw is altijd deels open. Omdat er soms wat wind waait door het lokaal is dit wel heel prettig!
Mataan kee eajuu?
Vandaag hebben we allemaal kennismakingsspelletjes gedaan met de buddy’s. Hierbij hebben we eerst gefocust op de namen van iedereen door een spel genaamd ‘Ethiopisch liften’, waarbij je je beurt weer doorspeelt naar aan ander door zijn naam te noemen. De Nederlandse buddy’s moesten namen noemen van de Ethiopische buddy’s, en andersom, waardoor er van beide kanten veel gelachen werd om de uitspraak. Zo hebben we ook wat Oromees geleerd, zoals de zin: ‘Mataan kee eajuu?’ (succes met opzoeken wat dat betekent)! Daarna hebben we spellen gedaan die wat dieper ingingen op de gelijkenissen tussen ons en onze rol binnen de samenleving. Het was leuk om te zien dat de buddy’s meer zelfvertrouwen kregen naarmate de dag vorderde. Na een kleine aanmoediging gingen ze dingen vertellen voor de groep, waardoor ze er daarna heel trots op waren dat ze dat durfde. Het is zo mooi om te zien hoe zij en wij anderen kunnen helpen door de kleinste dingen en dat zullen we ook zeker meenemen naar Nederland.
Reacties (7)